|
|
a tej stronie znajdziesz informacje dotyczące naszej rekonstrukcji stroju hajduka.
|
        ypowy strój hajduka nie odbiegał w jakiś szczególny sposób od strojów noszonych ówcześnie na codzień. Na tors zakładano koszulę (najczęściej lnianą), na nią żupan przewiązany raczej wąskim pasem bez zdobień, a na wierzch najczęściej kapotę zwaną delią. Na nogi zakładano zwykłe spodnie o wąskich nogawkach - spodnie o szerokich nogawkach (hajdawery, szarawary) nie były noszone przez polskich żołnierzy - gustowali w nich Kozacy. Na stopy owinięte onucami zakładano skórzane buty (najczęściej niskie) lub zwykłe łapcie, zdarzało się, że i buty zabrane poległemu wrogowi. Strój dopełniała czapa - obszyta futrem czapa polska lub tzw. magierka czyli czapa węgierskiego typu uszyta z wełnianego filcu.
Ponieważ w XVII wieku nie istniały jeszcze mundury, żołnierze byli zobowiązani jedynie do noszenia ubrań o określonej barwie. Początkowo przy tworzeniu oddziałów piechoty polsko-wegierskiej (pod koniec XVI i na początku XVII wieku) żołnierze dostawali przydział sukna, z którego mieli uszyć sobie wierzchnią szatę, później zobowiazani byli do robienia tego na własny koszt. Krój tej szaty nie był określany regulaminem, w związku z tym konkretne egzemplarze kapot czy delii mogły się od siebie różnić w obrębie jednego oddziału, w zależności od tego, kto u jakiego krawca zamówił sobie ubranie. Materiały, z jakich szyto stroje to oczywiście wyłacznie naturalne sukna - najczęściej lniane lub wełniane, rzadziej bawełniane.
|
|
|