|
|
|
 a tej stronie znajdziesz informacje dotyczące naszej rekonstrukcji ekwipunku hajduka.
|
óż był podstawowym i uniwersalnym narzędziem wykorzystywanym na wiele różnego rodzaju sposobów. Dlatego też noszono go zawsze przy sobie, w pochwie wykonanej ze skóry lub drewna. Nóż móg być przymocowany za pomocą rzemyka do pasa lub po prostu noszony w torbie. Ostrza noży wykonane były ze stali, ale nie walcowanej, jak dzisiejsze, ale kutej. Droższe egzemplarze mogły mieć ostrza ze stali dziwerowanej co zapewniało im większą wytrzymałość. Zdarzały się również noże samoostrzące, wytwarzane przez skucie ze sobą dwóch rodzajów stali: miękkiej i twardej. Oprawa noża w przypadku uboższego egzemplarza była drewniana lub kościana, w przypadku droższych srebrna, złota, lub zdobiona i wysadzana drogimi kamieniami.
Oprawa była przymocowana do noża za pomocą gwoździ lub kołków przechodzących przez środek stalowego trzpienia. Oczywiście noże hajduków należały do najtańszych egzemplarzy, czyli wykonanych ze zwykłej stali i oprawionych w drewno lub kość.
Przykładowy zdobny nóż z bogata oprawą można zobaczyć np. na poniższym fragmencie obrazu Floris'a Claesz'a van Dijck "Still-Life with Fruit, Nuts and Cheese" z 1613 roku:
Przykład noża którego mogli używać hajducy można zobaczyć na poniższym zdjęciu, pochodzącym z muzeum bitwy pod Beresteczkiem:
Współczesną rekonstrukcję noża można zobaczyć na stronie Marcina Węglińskiego lub na zdjęciu poniżej, które przedstawia nóż wykonany również przez Marcina a używanego przez jednego z członków naszego oddziału:
 |
|
|
)
)